Adis rios, adios fontes

[homovivo]

Adis rios, adios fontes

G
Adiós, ríos; adiós fontes;
D
adiós, regatos pequenos;
C
adiós, vista dos meus ollos,
D G
non sei cando nos veremos.

Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criey,
hortiña que quero tanto
figueiriñas que prantey,

prados, ríos, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña do meu contento,

muíño dos castañares,
noites craras de luar,
campaniñas trimbadoras
da igrexiña do lugar,

amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
camiñiños antre o millo,
¡adiós, para sempre adiós!

¡Adiós groria! ¡adiós contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que conoço
por un mundo que non vin!

Deixo amigos por estraños,
deixo a veiga polo mar,
deixo, en fin, canto ben quero...
¡Quén pudera non deixar...!

Gm
Adiós, adiós, que me vou,
Cm
herbiñas do camposanto,
D# Cm
donde meu pay se enterróu,
Gm
herbiñas que biquey tanto,
G
terriña que nos crióu.

G D C D G

Xa se oyen lonxe, moy lonxe,
as campanas do Pomar ;
para min, ¡ay !, coitadiño,
nunca máis han de tocar.

Gm
Xa se oyen lonxe, máis lonxe...
Cm
Cada balada é un dolor ;
D# Cm
voume soyo, sin arrimo...
Gm
Miña terra, ¡adiós!, ¡adiós!.

¡Adiós tamén, queridiña...!
¡Adiós por sempre quizáis...!
Dígoche este adiós chorando
dende a beiriña do mar.

Non me olvides, queridiña,
si morro de soidás...
Tantas légoas mar adentro...
¡Miña casiña! ¡meu lar!